این ضایعه مادرزادی از هر هزار تولد در یک نوزاد دیده میشود. شدت آن البته در بیماران متفاوت است. شیوع آن در پسران دو برابر دختران است. در نیمی از موارد بصورت دو طرفه دیده میشود. علت ایجاد آن ناشناخته است. در یک چهارم بیماران یک سابقه خانوادگی از این بیماری وجود دارد. اگر شما یا همسرتان یا یکی از فرزندانتان این عارضه را دارد احتمال اینکه فرزند بعدی شما دچار این مشکل شود بین 5-3 درصد است.
اگر هر دو والدین، مبتلا به این بیماری باشند فرزند آنها به احتمال 15 درصد به بیماری مبتلا خواهد شد. بچه هایی که کلاب فوت دارند احتمال اینکه مشکلات دیگری در مفصل ران داشته باشند وجود دارد ، پس مفصل ران این بچه ها باید با دقت بیشتری به توسط پزشک معاینه شود.
علت کلاب فوت یا پا چنبری به درستی مشخص نیست ، ولی به نظر میرسد عدم تعادل بین عضلات اطراف مچ پا و کف پا در دوران جنینی میتوان در ایجاد آن موثر باشد.
این بیماری ممکن است همراه با در رفتگی مادرزادی مفصل ران باشد پس در همه این بیماران باید مفاصل ران بدقت معاینه شوند.
در بیماری های میلومننگوسل و آرتروگریپوز هم ممکن است کلاب فوت دیده شود.
در کلاب فوت یا پا چنبری چه تغییراتی در پا ایجاد میشود ؟
از مهمترین تغییراتی که در پای بچه مبتلا به کلاب فوت یا پا چنبری ایجاد میشود کوتاه شدن تاندون ها یا زردپی های پشت پا و سمت داخلی مچ پا و کف پا است. در پشت پا و سمت داخل مچ پا غلاف تاندون ها کوتاه و ضخیم میشوند، کپسول مفاصل این نواحی کوتاه میشوند و عضلات پشت ساق و کف پا هم کوتاه و لاغر میشوند. در این بیماری تغییراتی در شکل مفاصل مچ و کف پا هم ایجاد میشود بدین صورت که مفصل تالوناویکولر دچار دررفتگی یا نیمه دررفتگی میشود. در این مفصل استخوان ناویکولر که در جلوی استخوان تالوس قرار دارد به سمت داخل جابجا شده و به قوزک داخلی مچ پا نزدیک تر میشود.
این عارضه دردناک نیست ولی اگر درمان نشود بتدریج بدتر شده و موجب ناتوانی در راه رفتن و لنگش میشود. در صورت عدم درمان، این بیماران بجای اینکه در موقع راه رفتن کف پایشان را بر زمین بگذارند روی لبه خارجی پا راه میروند. پایشان پینه های بزرگ و دردناک میبندد، نخواهند توانست کفش بپوشند و در تمام عمرشان یک پای دردناک خواهند داشت که تا حد زیادی مانع فعالیت و داشتن یک شغل مناسب میشود.
