این نوع پیچ خوردن به دنبال آسیب لیگامانهای سیندسموز در ناحیه بالای مچ پا اتفاق می‌افتد و شیوع کمتری نسبت به پیچ خوردگی های معمول مچ پا دارد و بیشترحین ورزش هایی مانند فوتبال و اسکی و…اتفاق می‌افتد.
علائم و تشخیص بیماری
علائم آسیب شامل موارد زیر است:
- درد و تورم بالای مچ پا
- ناتوانی در راه رفتن، ایستادن و وزن گذاری
- دردناک بودن محل آسیب
تشخیص بیماری
معمولاً تست های خاصی جهت تشخیص وجود دارد و پزشک متخصص با انجام دادن آنها پارگی سیندسموز را تشخیص میدهد.
علاوه بر معاینه فیزیکی نیاز به اقدامات تشخیصی دیگری نیز داریم مانند:
- رادیوگرافی ساده
- رادیوگرافی تحت استرس
- ام آر آی
- سی تی اسکن
انجام این موارد به ما کمک می کند که تشخیص دهیم که آیا با وجود پاره شدن لیگامان ها، مچ پا پایداری لازم را دارد یا نه؟
درصورت ناپایداری، مچ پا نیاز به جراحی خواهد داشت.
درمان های انتخابی
درمان غیر جراحی
که معمولاً شامل استفاده از یخ، بانداژ و بالا نگه داشتن اندام است.در این مرحله بیمار میتواند از بریس و عصا استفاده کند.
در پارگی های پایدار مچ پا درمان غیر جراحی مناسب است که معمولاً بعد از یک یا دو هفته فیزیوتراپی نیز شروع میشود.
بازگشت به ورزش جهت ورزشکاران معمولاً ۶ هفته یا بیشتر زمان می برد.
از عوارض پارگی این لیگامان ها ،خشکی مفصلی است که نیاز به فیزیوتراپی طولانی مدت دارد.
درمان جراحی
در بیمارانی که پارگی ناپایدار مچ پا دارند جراحی ضروری است.
جدا شدن استخوان تیبیا و فیبولا بالای مچ پا نشان دهنده پارگی کامل لیگامان های سیندسموز است، ونشان دهنده ناپایداری مچ پاست.
به کمک عمل جراحی استخوان تیبیا و فیبولا در کنار هم قرار گرفته و توسط پیچ و یا وسایل جدیدتر مانند tight rope فیکس می‌شوند.
پیچ های گذاشته شده معمولاً ۳ الی ۴ ماه بعد از جراحی خارج می شوند.
در مورد ورزشکاران بازگشت به ورزش ممکن است ۳ تا ۶ ماه طول بکشد.
