تاندون آشیل یک باند ضخیم است که دو عضله پشت ساق را به استخوان پاشنه وصل می‌کند، این انیمیشن سه بعدی.پارگی تاندون آشیل و روشهای جراحی جهت ترمیم آن را نشان می دهد
پارگی تاندون آشیل شایع است ،که به دنبال انقباض ناگهانی عضله اتفاق می افتد و باعث پارگی تاندون می‌شود و بیشتر حین ورزش که بدون آمادگی باشد اتفاق می افتد.
نشانه های پارگی تاندون آشیل شامل:
احساس اینکه ضربه‌ای به ناحیه پشت ساق وارد شده درد ناگهانی احساس ضعف در ساق پا به طوری که توانایی راه رفتن روی انگشتان و یا قدرت کافی برای انجام این کار را ندارد تشخیص پارگی تاندون آشیل توسط ارتوپد کار ساده ای است، نقص در تاندون به راحتی قابل لمس ودیدن است و نیاز به رادیوگرافی و یا ام آر آی یا سایر تست ها نیست
هرچند می توانیم پارگی تاندون آشیل را به صورت غیر جراحی درمان کنیم ولی درمان بصورت ایده‌آل نخواهد بود و قدرت عضله و تاندون به ندرت نرمال خواهد شد زیرا دو سر تاندون پاره شده به دنبال انقباض عضله از هم فاصله گرفته و باعث بلند تر شدن تاندون آشیل می شود به همین علت قدرت عضله کاهش پیدا می‌کند و بیمار توان ایستادن روی انگشتان پا را نخواهد داشت
برخی از بیماران به دلیل مشکلات پزشکی قابل جراحی نیستند برای این بیماران بوت خاصی طراحی شده است تا فشار را از روی عضله بر میدارد، لازم به یادآوری است که گچ گرفتن به هیچ وجه توصیه نمی شود زیرا بی تحرکی در گچ باعث آتروفی عضله ساق و در نهایت ضعف آن می‌شود. با استفاده از این بوت بیمار می تواند راه برود.
بنابراین در تمامی موارد پارگی تاندون آشیل جراحی لازم است تا بتوان حداکثر قدرت آن را باز گرداند
در تکنیک های قدیمی جراحی از برش های بزرگی استفاده می شد که گاهی طول آن برش ها به حدود ۱۵ الی ۲۰ سانتی متر و ۲۰ می‌رسید که خطر عفونت و
عوارض پوستی داشت و به همین خاطر خیلی از جراحان از عمل جراحی آشیل ،پرهیز میکردند
خوشبختانه امروزه با استفاده از تکنیک های نوین جراحی با برش حدود سه سانتی متر این جراحی امکان پذیر است که هیچگونه عوارضی ندارد و از دقت بالایی برخوردار است. نتایج عمل بسیار خوب و بیماران ریکاوری سریعی دارند .
