زخم پای دیابتی به علت نوروپاتی یا بیماری عصب رخ میدهد. به دلیل اینکه بیمارحس طبیعی ندارد ، احتمال زخم شدن افزایش می یابد. حتی فشار ساده کفش می‌تواند باعث زخم شود. گاهی نیز به علت مفصل شارکو که باعث شکستگی استخوانهای پا شده ، برجستگی های استخوانی در ناحیه کف پا باعث زخم می شود و احتمال عفونت را افزایش میدهد. بنابراین به بیماران دیابتی توصیه می‌شود که به صورت مرتب و چندین بار طی روز با پوست پایشان را چک کنند ، که در صورت مشاهده کوچک‌ترین علائم مانند قرمزی و گرمی به پزشک مراجعه کنند تا از بدتر شدن وضعیت بیماری جلوگیری شود.
درمان های انتخابی
اصلی ترین روش درمان زخم پای دیابتی ، برداشتن فشار از روی پا است .
بیشتر زخمهای دیابتی با استفاده از بوت یا گچ گیری قابل درمان هستند.
بنابراین استفاده از گچ گیری با انتشار فشار به نقاط سالم ، می‌تواند باعث بهبود زخم شود.
بهبود زخم ممکن است بین ۲-۶ ماه طول بکشد.
در صورت عدم بهبود زخم و مشاهده علایم عفونت ، جراحی ضروری می شود.
