تاندون آشیل به وسعت ۳-۴ سانتیمتر ، ناحیه چسبیده به استخوان پاشنه دارد.
استرسهای مکرر در محل چسبندگی آشیل به پاشنه موجب التهاب ،پارگیهای میکروسکوپی تاندون،درد و تورم میشود.
این مسئله حتی میتواند باعث التهاب فضای بین آشیل و پاشنه شده که بورسیت رتروکالکانه میگویند.
به مرور زمان ناحیه پشت پاشنه ضخیم و برجسته میشود و تشکیل استخوان میدهد ، بصورتیکه پوشیدن کفش را مشکل میکند.
علائم بیماری محل چسبیدن تاندون آشیل شامل :
این بیماری با معاینه فیزیکی و رادیوگرافی قابل تشخیص است.
درمان با استراحت ،مسکن ،استفاده از کفش های پاشنه بلند متوسط و فیزیوتراپی شروع میشود.
تزریق کورتون داخل تاندون نباید انجام شود چون باعث پارگی آشیل میشود.
اگر درمانهای غیرجراحی جواب نداد ،عمل جراحی میتواند کمک کند.
مثلا اگر برجستگی استخوانی اذیت کننده است میتوان ناحیه برجستگی ، تراشیده و برداشته شود.
در صورتیکه همزمان پارگی تاندون هم داشته باشیم ، ترمیم تاندون هم انجام میشود و گاهی جهت تقویت تاندون از عمل جراحی کمکی تاندون ترانسفر ( تاندون بلند شست پا ) استفاده میکنیم.
