افتادگی پا حالتی است که بیمار توانایی بالا آوردن پا در راه رفتن را ندارد و حین راه رفتن نوک انگشتان به زمین گیر میکند.
این حالت می تواند یک یا دو پا را درگیر کند و موقت یا دائمی باشد و در هر سنی امکان دارد که دیده شود.
علت بیماری معمولاً مشکلات عضلانی یا عصبی باشد که باعث ضعف و فلج عضلاتی می شود که مسئول بالا آوردن پا هستند که می تواند ناشی از آسیب عصب ،مغز و یا بیماری عضلانی باشد.
افتادگی پا در حقیقت نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است و به تنهایی بیماری محسوب نمی‌شود.این بیماری به راحتی با معاینه فیزیکی قابل تشخیص است.
در برخی موارد نیاز به اقدامات تشخیصی بیشتری است مانند:
درمان این بیماری بستگی به علت زمینه ای دارد که اگر قابل درمان باشد افتادگی پا خود به خود خوب خواهد شد .
در صورتی که بیماری زمینه‌ای قابل درمان نباشد معمولاً ابتدا از بریس،آتل و فیزیوتراپی استفاده می شود.
در موارد شدید یا دائمی ممکن است نیاز به جراحی جهت درمان افتادگی پا باشد و شایع ترین روشی که در این حالت استفاده می شود، عمل جراحی تاندون ترانسفر یا اصطلاحا جابجایی تاندون ها است.
